Budowa Ziemi
Wnętrze kuli ziemskiej budują 3 koncentryczne geosfery różniące się składem i cechami
Jądro Ziemi występuje od głębokości ok. 2900 km. Składa się z 2 części: jądro zewnętrzne jest najprawdopodobniej w stanie ciekłym, gdyż nie przewodzi poprzecznych fal sejsmicznych. W jego środku, na głębokości 5100 km, znajduje się stosunkowo niewielkie (o średnicy ok. 2500 km) stałe jądro wewnętrzne. Obydwa są zapewne zbudowane z żelaza z domieszką niklu, dzięki czemu – przy panującym tam ogromnym ciśnieniu – osiągają gęstość 8 g/cm3. Temperaturę jądra ocenia się na ok. 6500°C.
Płynne metaliczne jądro zewnętrzne prawdopodobnie umożliwia generowanie ziemskiego pola magnetycznego (tzw. efekt dynama).
fizycznymi. Są to – licząc od powierzchni – skorupa, płaszcz i jądro. Są one porozdzielane wyraźnymi powierzchniami nieciągłości, które można wykryć metodami sejsmicznynmi.Skorupa to cienka (stanowiąca przeciętnie zaledwie 0,5% promienia Ziemi), najbardziej zewnętrzna warstwa, zbudowana ze stosunkowo lekkich skał.
Wyróżniamy 2 podstawowe typy skorupy – kontynentalną i oceaniczną – różniące się grubością i składem. Płaszcz leży pod skorupą i jest dużo grubszy – sięga do głębokości 2900 km. Nie jest jednorodny, w jego obrębie stwierdza się nieciągłości sejsmiczne, dzięki którym zazwyczaj wyróżnia się płaszcz górny (sięgający do głębokości 200–400 km) oraz płaszcz dolny (od 660–900 do 2900 km), niekiedy rozdzielone strefą przejściową (od 200–400 do 660–900 km). Skały budujące płaszcz są przeważnie w stałym stanie skupienia (przewodzą zarówno podłużne, jak i poprzeczne fale sejsmiczne). więcej>>
Płaszcz Ziemi pełni bardzo ważną funkcję: zachodzące w nim procesy konwekcji cieplnej – chociaż bardzo powolne – są motorem napędzającym ruch płyt litosfery, w następstwie czego możliwa jest cyrkulacja pierwiastków i związków chemicznych pomiędzy powierzchnią a wnętrzem Ziemi.
